Frankrijk: Forse toename van het aantal opgeleide dierenartsen en opening eerste privé-opleiding
Frankrijk kampt al jaren met een tekort aan dierenartsen. Met name in agrarische gebieden levert dit problemen op bij het leveren van de nodige veterinaire zorg. Er zijn te weinig dierenartsen gespecialiseerd in landbouwhuisdieren, en ze moeten soms veel te grote afstanden afleggen om bij de veehouderijbedrijven te komen. Ook zijn er te weinig dierenartsen beschikbaar voor officiële keuringstaken, al trekt de overheid wel buitenlandse dierenartsen aan om dat tekort enigszins op te vangen.
Om aan de groeiende vraag naar dierenartsen op de arbeidsmarkt te voldoen, zet het ministerie van Landbouw en Voedselsoevereiniteit het in 2022 gestarte meerjarenplan ter versterking van de vier nationale opleidingen diergeneeskunde voort.
Een sterke toename van het aantal in Frankrijk opgeleide dierenartsen in de komende jaren
Om het tekort aan dierenartsen te verhelpen, zullen de vier nationale opleidingen diergeneeskunde (École Nationale Vétérinaire in Maisons-Alfort bij Parijs, VetAgroSup in Lyon, Oniris in Nantes en de École Nationale Vétérinaire van Toulouse) voortaan elk jaar 180 nieuwe studenten toelaten, waarbij de sociale en geografische diversiteit wordt bevorderd. Daarnaast is sinds kort een privé universiteit actief, de UniLaSalle universiteit in Rouen, die elk jaar 100 studenten toelaat.
Dit is de derde stijging in tien jaar tijd van het aantal studenten diergeneeskunde in Frankrijk. Tot 2017 studeerden op de vier nationale scholen voor diergeneeskunde 480 dierenartsen per jaar af. Tegen 2030 zullen in Frankrijk, dankzij deze nieuwe toename van het aantal studenten en de accreditatie van UniLaSalle, jaarlijks 840 dierenartsen worden opgeleid en de arbeidsmarkt betreden: 75% meer dan in 2017.
In Frankrijk is de opleiding tot dierenarts van een hoog wetenschappelijk niveau, met klinische en ziekenhuispraktijk. De opleiding bestrijkt alle diersoorten en de toelating aan de Franse scholen voor diergeneeskunde geschiedt door middel van een vergelijkend examen.
Deze toename van het aantal opgeleide dierenartsen is een van de resultaten van de routekaart voor het behoud van dierenartsen op het platteland, die het ministerie samen met de dierenartsen, de landbouwsector en de plaatselijke autoriteiten heeft opgesteld.
Meer mogelijkheden voor toegang tot de opleiding
De toelating van studenten aan de nationale scholen voor diergeneeskunde via een vergelijkend examen maakt het mogelijk de sociale en geografische herkomst van de toekomstige dierenartsen te diversifiëren: 40% van de toegelaten studenten studeert met een beurs, en er is sprake van een redelijk gelijkmatige spreiding van de departementen van herkomst van de studenten.
Waar in het verleden het vergelijkend examen alleen mogelijk was na twee tot drie jaar van zogenaamde ‘classe préparatoire’ (een algemene vorming na afronding van de middelbare school, benodigd voor toelating tot de veterinaire opleiding), wordt het nu ook mogelijk om toegelaten te worden via een vergelijkend examen direct na afronding van de middelbare school. Overigens was dit al het geval voor de privé universiteit UniLaSalle in Rouen.
Vanaf 2025 zullen de jaargangen van elk van de nationale scholen voor diergeneeskunde (ENV) bestaan uit:
- 70 studenten die zijn geworven via een vergelijkend examen direct na afronding van de middelbare school, en die na zes jaar studie dierenarts zullen worden (zogenaamde Parcoursup);
- 70 studenten die na twee of drie jaar ‘classe préparatoire’ een vergelijkend examen afleggen, en die na vijf jaar studie dierenarts zullen worden;
- 40 studenten die na een paar jaar studeren aan een andere opleiding (bijvoorbeeld een HBO-opleiding of bepaalde bacheloropleidingen) instromen en na vijf jaar dierenarts zullen worden.
Tenslotte
Marc Fesneau, minister van Landbouw en Voedselsoevereiniteit, zei: "Het aantal plaatsen op de veterinaire scholen neemt toe om meer jonge middelbare scholieren met uiteenlopende sociale en geografische achtergronden de kans te geven dierenarts te worden. Door een beroep te doen op de vijf Franse diergeneeskundige scholen wil ik het tekort aan dierenartsen indammen.”
Of het beoogde doel uiteindelijk gehaald gaat worden blijft spannend: het leven als plattelandsdierenarts in de meer afgelegen agrarische gebieden blijft een uitdaging. Er is ook veel werk in de stad op het terrein van gezelschapsdieren en ook in Frankrijk kiezen afgestudeerde dierenartsen steeds vaker voor een baan of een leven buiten de veterinaire praktijk.
