India in actie tegen achteruitgang bodemkwaliteit

Watererosie en verzilting

In 2015 werd 44 project van het totale landoppervlak (80 procent van het landbouwareaal) geclassificeerd als gedegradeerde bodem of woestijn. Watererosie is het voornaamste probleem, die op zo’n 75 miljoen hectare zorgt voor verlies van de bovengrond. Bijna een miljoen hectare heeft te maken met overstroming.

Een kwart van de landbouwgrond heeft te kampen met verwoestijning, 30 procent is aangetast door een te hoge zuurgraad en 20 miljoen hectare door verzilting. Winderosie is een probleem op zo’n 12 miljoen hectare in het westen van India. De bodemvruchtbaarheid daalt ook. Doordat het landoppervlak in verhouding tot het hoge bevolkingsaantal relatief beperkt is, worden ook marginale gronden in gebruik genomen.

Dit alles leidt tot verminderde productiviteit, een lager gehalte aan voedingstoffen in voedsel, een zwakkere gezondheid voor gewassen – waardoor ze vatbaarder zijn voor plagen en ziekten – en verlies van landbouwgrond. Al met al worden de verliezen in de Indiase landbouwsector door bodemdegradatie tussen 5 en 11 miljard dollar per jaar geschat.

Programma’s om bodem te beschermen

India wil in 2030 ‘landdegradatie-neutraal’ zijn: toename in landdegradatie wordt in dit scenario gecompenseerd door gelijkwaardige winst in bodemherstel. Zowel de centrale regering als de deelstaatoverheden hebben in het verleden programma's op het gebied van bodembescherming geïnitieerd. Deze programma’s waren bijvoorbeeld gericht op het ontwikkelen van landbouwgrond en op droogtegevoelige gebieden en woestijnen.

Bodemgezondheidskaarten

In 2014 heeft de regering van India een ‘nationale missie voor duurzame landbouw’ (National Mission on Sustainable Agriculture, NMSA) opgezet. Een van de doelstellingen van de missie is het uitgeven van bodemgezondheidskaarten (soil health cards, SHC's) die de status van de bodem van het bedrijf weergeven met betrekking tot 12 parameters. Deze kaarten geven ook aanbevelingen voor bemesting en bodembeheer. Volgens een studie van de National Productivity Council hebben de SHC’s bijgedragen aan het verhogen van het inkomen van boeren.

Het SHC-programma heeft wereldwijde aandacht getrokken. Zo helpt India Nepal bij het opzetten van bodemtestfaciliteiten en capaciteitsopbouw voor geïntegreerd nutriëntenbeheer en gecertificeerde biologische landbouw.

Zero Budget Natural Farming

Het concept ‘Zero Budget Natural Farming’ (ZBNF) krijgt in India steeds meer aandacht. Het wordt door premier Modi omarmd als middel om het inkomen van boeren te verdubbelen. ZBNF is een set van landbouwpraktijken met als doel om de directe kosten van boeren te verlagen ("zero-budget"), terwijl de opbrengsten en de gezondheid van de gewassen worden gestimuleerd door het gebruik van niet-synthetische, lokaal geproduceerde inputs ("natuurlijke landbouw").

De interesse in ZBNF is niet verrassend, gezien het feit dat veel Indiase boeren schulden hebben. Het doel van ZBNF is in lijn met de Nederlandse doelstelling om de landbouw circulair te maken. Meer onderzoek naar ZBNF lijkt echter nodig, omdat sommige aspecten een beperkte wetenschappelijke onderbouwing hebben, bijvoorbeeld het gebruik van koeienmest en urine van slechts één inheems koeienras. In het kader van het NMSA-programma voor bodemgezondheidsbeheer worden de komende jaren experimenten uitgevoerd naar de voordelen van ZBNF.

_{Lees verder onder foto}

Rol van Nederlandse bedrijven

Diverse bedrijven en organisaties uit Nederland dragen actief bij aan bodemverbetering in India. Koppert Biological heeft bijvoorbeeld een productiefaciliteit in India voor biostimulants, natuurlijke botanische producten en microbiële stoffen voor de bestrijding van ziekten en plagen. Een tweede voorbeeld is C&A, dat samen met de Organic Cotton Accelerator en het Vasudha Farms Initiative biologische of ‘Better Cotton Initiative’-methoden promoot.

Sensortechnologie voor bodemonderzoek kan een rijke toekomst hebben in India, maar bedrijven die zich op deze markt willen begeven, moeten er rekening mee houden dat India niet toestaat dat bodemmonsters of -gegevens het land verlaten, dus moet het onderzoek lokaal worden uitgevoerd.

NGO’s zijn ook actief

Ook niet-gouvernementele organisaties spelen een actieve rol. Zo ondersteunt Solidaridad (met financiële steun van RVO) een waterefficiënt suikerrietprogramma in de regio Karnataka en Telangana. Onlangs zijn Commonland, IKEA Foundation en The Nature Conservancy India een landschapsherstelproject gestart in centraal India waarbij agroforestry wordt ingezet als een oplossing voor monocultuur en houtkap. Dit zal de bodem regenereren, bossen beschermen, de waterretentiecapaciteit vergroten en de biodiversiteit terugbrengen.

Verspreiding van kennis onder boeren is de sleutel tot een beter gebruik van inputs. Nederland is via PUM Netherlands Senior Experts betrokken bij het opleiden van boeren in zogeheten Centers of Excellence. De regering van Gujarat heeft een MoU met Nederland om kennis over zilte landbouw uit te wisselen.

Dit jaar richten NWO en de Indiase ministeries van Biotechnologie (DBT) en Wetenschap en Technologie (DST) zich op de relatie tussen organische stof in de bodem en koolstofopslag, waterretentie en de weerstand tegen ziekten en plagen.