Dierwaardige veehouderij in China
China is in transformatie, qua veehouderij. Voorheen was er vooral erg kleinschalig veehouderij, zogenaamde backyard farms. Bij deze bedrijven was weinig aandacht voor dierenwelzijn. Er vindt nu een trend naar grootschalige veehouderij plaats. Sinds het welvaartniveau in China aan het stijgen is, neemt de vleesconsumptie sterk toe. Vooral bij de generaties, die de jaren 70/80 hebben meegemaakt, toen ze niet dagelijks vlees konden eten. In China wordt nu het meeste vlees in de wereld geconsumeerd.
In China zijn er nog niet veel eisen ten aanzien van dierenwelzijn. Dierenwelzijn is niet direct gedefinieerd in de Chinese regelgeving. Voor China staan voedselzekerheid en preventie van dierziektes hoger op de agenda dan dierenwelzijn of dierwaardige veehouderij. Volgens mij kun je dit eigenlijk als een Maslow Pyramide zien, waarbij eerst aan de voedselzekerheid wordt gewerkt, en daarna zal dierenwelzijn in de afweging gaan meespelen.
Er is wel regelgeving voor de veehouderijen1, ook voor dierenartsen2. Deze laatste verordening is de eerste verordening die refereert aan dierenwelzijn: “dierenartsen moeten van dieren houden en ze beschermen en kennis over dierengezondheid en dierenwelzijn bij brengen”. In de regelgeving voor de veehouderijen heeft betrekking op het beschermen van genetisch uitgangsmateriaal en preventie van dierziektes. Er staan ook niet bindende punten in over de opschaling van de veehouderij, opzetten van producentenorganisaties
Voorkomen van dierziektes
In China is de regelgeving gericht op het voorkomen van dierziektes. Er zijn geen specifieke eisen ten aanzien van dierenwelzijn. Productiemethoden die in de EU worden of zijn uit gefaseerd, zijn in China nog gebruikelijk: legbatterijen, zeugen in boxen, knippen van staarten en oren. Ook zijn er geen eisen ten aanzien van leefoppervlakte per dier.
Voor het transport van dieren stelt artikel 53 van regelgeving voor de veehouderijen dat “vervoer van dieren moet voldoen aan de relevante wet- en regelgeving en de veiligheid van het vee moet waarborgen en de nodige ruimte, voedsel en water moet bieden.” Maar er worden geen verdere specificaties gegeven.
Humane manier slachten
In China is er een eis dat de dieren voor de slacht minimaal 12 uur bij de slachterij aanwezig zijn. Deze eis heeft een economische achtergrond, omdat de boer per levend gewicht wordt uitbetaald en daarom krijgen de dieren voor de slacht nog te eten en te drinken. Er wordt ook aangemoedigd om op meer humane manier te slachten, maar dat is niet verankerd in regelgeving. Vanwege covid-19, zijn de meeste markten gesloten waar levende dieren voor consumptie werden verhandeld. Dit draagt indirect wel bij aan de dierenwelzijn, omdat ze op deze markten vaak in kleine kooien werden gehouden.
De verwachting is dat de vraag naar dierenwelzijn eerder van de consumenten komt, door de groeiende middenklasse. Er zijn ook wel projecten van NGO’s zoals een project met scharreleieren. Ook is de ICCAW (International Cooperation Committee of Animal Welfare) in China actief om dierenwelzijn onder de aandacht te brengen.
Meer is te vinden op: China | World Animal Protection
1 Animal Husbandry Law of the People’s Republic of China (amended in 2015)
2 Management Regulations of Practicing Veterinarians (2008), under the Law of the People's Republic of China on Animal Epidemic Prevention